"Ένα μικρό αφιέρωμα στον φωτογράφο Τάκη Ζιώγα"
Ένας από τους παλιούς ερασιτέχνες φωτογράφους αυτής της πόλης και κομμάτι της ιστορίας της, ο Τάκης Ζιώγας, πρόσφατα (12/11/2010), έφυγε από τη ζωή.
Γεννημένος στην Καστοριά το 1934 πρωτοσυνάντησε την τέχνη της φωτογραφίας παιδί ακόμα, το 1947. Ήταν μερικές γυάλινες πλάκες και φωτογραφικά χαρτιά από τον παππού του που θα τον οδηγήσουν σ' ένα δρόμο μακρύ, σ' ένα δρόμο δημιουργίας έως και τα τελευταία του χρόνια σε τούτο τον κόσμο.
Την εποχή εκείνη έχει τον πατέρα του στην εξορία, στην Μακρόνησο. Είναι η ίδια η μοίρα που έχει στείλει εκεί και έναν άλλο συμπολίτη του, τον φωτογράφο Θ. Καραμπατσακίδη. Στο διάστημα που έμειναν εκεί και βιώνοντας κοινές κακουχίες, θα γνωριστούν οι δυο τους καλά. Ο Εμφύλιος θα τελειώσει κάποια χρονική στιγμή. Θα επιστρέψουν στην Καστοριά και από εκεί η μοίρα θα τους ξανά συνδέσει για άλλη μια φορά, όταν ο Καραμπατσακίδης θα προσλάβει στο φωτογραφείο που έχει ανοίξει ο ίδιος τον νεαρό τότε Τάκη και θα τον μυήσει σε όσα ο ίδιος γνωρίζει πάνω στην τεχνική της φωτογραφία.
Γρήγορα η φωτογραφία θα γίνει κτήμα του και κάπου εκεί -σαν ερασιτέχνης φωτογράφος- θα πειραματιστεί με μια ιταλική Pronto (6x9). Αυτή είναι και η πρώτη του φωτογραφική μηχανή. Το μαγικό κουτί, με το οποίο θα προσπαθήσει να συλλάβει το φως ώστε να το μεταστοιχειώσει σε σταθερή εικόνα πάνω στο χαρτί.
Αργότερα, πολύ πιο έμπειρος αλλά ακόμα ανήσυχος, θα αγοράσει μια διοπτική Rolleyflex (50mm f/4 Schneider Super-Angulon), θα οργανώσει έναν σκοτεινό θάλαμο και παράλληλα θα αρχίσει να παρακολουθεί εξ' αποστάσεως μαθήματα φωτογραφίας στην σχολή ABC.
Το 1976, ως μέλος του Μουσικο-Φιλολογικού Συλλόγου "ΑΡΜΟΝΙΑ", θα ιδρύσει -εντός του συλλόγου- το πρώτο φωτογραφικό τμήμα στην πόλη της Καστοριάς.
Καρπός των παραπάνω προσπαθειών θα είναι και η πρώτη παρουσίαση φωτογραφιών από τον ίδιο, το 1977, στους συμπολίτες του. Μέσω μιας ομαδικής έκθεση φωτογραφίας που θα διοργανώσουν ο ίδιος και άλλοι πέντε ερασιτέχνες φωτογράφοι, οι Καστοριανοί θα έρθουν σε επαφή με την ομορφιά που τους περιβάλει αλλά και με μια διαφορετική οπτική προσέγγιση αυτής. Αυτήν της πλαισιωμένης σε τέσσερις πλευρές και εκτυπωμένης -μαυρόασπρης ή έγχρωμης- φωτογραφίας.
Η πορεία του θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια το ίδιο ανοδικά. Έργα του θα παρουσιαστούν και σε άλλες εκθέσεις -ομαδικές και ατομικές- τόσο στην πόλη της Καστοριάς, όσο και σε άλλες πόλης, όπως την Αθήνα (Leica Academy), την Θεσσαλονίκη (Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), την Μυτιλήνη, το Τορόντο, την Σόφια και το Βερολίνο.
Παράλληλα και για πολλά χρόνια θα συνεχίσει να διδάσκει εθελοντικά και αφιλόκερδος την τεχνική της φωτογραφίας, μέσω των μαθημάτων του φωτογραφικού τμήματος που ο ίδιος ίδρυσε. Αφιερώνει στους μαθητές του πολλές ώρες από τον ελεύθερο χρόνο του, τους κάνει πρακτική στον σκοτεινό θάλαμο, βοηθά στην οργάνωση φωτογραφικών εκθέσεων και συμβουλεύει για κάθε τεχνικό θέμα που προκύπτει. Βρίσκεται διαρκώς κοντά τους. Ένα μέρος του διδασκαλικού φόρτου θα το μοιραστεί αργότερα μαζί με τον φίλο του, τον φωτογράφο Τάκη Τσουρτσούλα.
Από αυτό το τμήμα πέρασα και 'γώ και έμεινα για πολλά χρόνια ως ενεργό μέλος, βοηθώντας -τα τελευταία χρόνια ύπαρξης του συλλόγου- στο σκοτεινό θάλαμο τα νέα μέλη που ήθελαν να γνωρίσουν την μαγεία της εκτύπωσης φωτογραφιών με χημικά μέσα και παρέχοντας συμβουλές σε κάθε τεχνικό θέμα που μπορούσα. Εκεί, γνώρισα τον Τάκη ως έναν πράο και καλοσυνάτο άνθρωπο, διδάχτηκα από την πολύχρονη εμπειρία του και μπορώ τώρα πια να λέω ότι με αυτόν τον χαρισματικό άνθρωπο υπήρξα φίλος.
Ως φωτογράφος άφησε πίσω του μια μεγάλη συλλογή φωτογραφιών που ύμνησαν το φως και την ομορφιά αυτής της πόλης, την ζωή των απλών ανθρώπων της, αλλά και ανέδειξαν την παράδοση που κουβαλάει μέσα από μια ιστορία αιώνων. Οι φωτογραφίες του εκτέθηκαν δίπλα-δίπλα με έργα άλλων μεγάλων Ελλήνων φωτογράφων, όπως των Χρήστου Αλειφέρη, Πέτρου Μπρούσαλη, Κυριάκου Ντελόπουλου, Θανάση Τσαγκρή (έκθεση φωτογραφίας "'Αδολη Ματιά : Ελλάδα 1940 - 1980")
Όσο ζούσε ακόμα, εξέδωσε δυο λευκώματα.
Το πρώτο, με τίτλο "ΚΑΣΤΟΡΙΑ - 'Ανθρωποι-Λίμνη-Τοπίο", εκδόθηκε με την βοήθεια και συμπαράσταση του ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΙΟΥ Κ.Ε.Κ. ΔΗΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, της Leica Academy, αλλά και αρκετών ανθρώπων που πίστεψαν σ' αυτόν. Το λεύκωμα αυτό αποτελεί μια καταγραφή -σε ασπρόμαυρο- της γενέτειράς του αλλά και των ανθρώπων της, από το 1967 έως και σήμερα.
Το δεύτερο, με τίτλο "Νομός Καστοριάς - Ο τόπος και ο χρόνος" είναι μια έκδοση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Καστοριάς. Σ' αυτό, με την βοήθεια του φωτογραφικού φακού κάνει μια απόπειρα να περιγράψει -με έγχρωμες φωτογραφίες αυτή τη φορά- αξιοσημείωτες όψης του νομού και της πόλης, των δρωμένων και της αρχιτεκτονικής παράδοσης. Και σε αυτή την έκδοση η βοήθεια της Leica Academy αλλά και πλήθους ανθρώπων υπήρξε απλόχερη, ώστε να πραγματοποιηθεί το εκδοτικό εγχείρημα.Θα κλείσω τούτο το αφιέρωμα στον φίλο και δάσκαλο, στον Τάκη Ζιώγα, παραθέτοντας λίγες αράδες από τον πρόλογο του πρώτου λευκώματος, τις οποίες έγραψε ο φίλος του και φωτογράφος Κώστας Μπαλάφας.
"... Ο Τάκης Ζιώγας είναι ο ωραιολάτρης φωτογράφος που σέβεται την παράδοση και του εύχομαι από την καρδιά μου να συνεχίσει με το ίδιο πάθος την πραγμάτωση του ωραίου, αλλά και εθνικά χρήσιμου έργου του, προτού χαθούν και τα τελευταία αριστουργήματα της λαϊκής μας παράδοσης από την επιδρομή της μανίας της εμπορευματοποίησης ..."
Νομίζω ότι όσο βρίσκονταν μαζί μας το κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο.
Κατάφερε όμως και ένα μεγαλύτερο και σημαντικότερο -κατά την γνώμη μου- επίτευγμα. Να κάνει ανθρώπους να τον θυμούνται και να νιώθουν περήφανοι που υπήρξαν πρώτα απ' όλα φίλοι του.
Μια μικρή συλλογή φωτογραφιών του Τάκη Ζιώγα θα μπορούσατε να δείτε [ΕΔΩ].
Συγγραφή & Επιμέλεια: Γιώργος Βλάχου (Geov)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου